środa, 5 stycznia 2011

ŁAZIENKA-GRZEJNIKI ELEKTRYCZNE

Grzejniki elektryczne w łazience

Łazienka jest takim pomieszczeniem, w którym utrzymywanie temperatury na komfortowym poziomie jest szczególnie ważne. Jako podstawowy lub uzupełniający system grzewczy często stosuje się tu ogrzewanie elektryczne.
Może to być mające wiele zalet ogrzewanie podłogowe, które jednak zarówno w istniejącym, jak i nowo budowanym domu wymaga odpowiedniego przygotowania podłoża, albo dające się zainstalować bez kłopotu elektryczne grzejniki, w tym również specjalne drabinkowe grzejniki łazienkowe.

Obieg powietrza wokół elementów grzejnych grzejnika elektrycznego może być naturalny lub wymuszony. Większość ciepła przekazywana jest jednak na drodze naturalnej konwekcji. Temperatura zewnętrznej obudowy jest stosunkowo niska, dlatego grzejniki takie doskonale nadają się do łazienek, gdzie łatwo o częsty przypadkowy kontakt z ich obudową. Wewnątrz obudowy umieszczone są elementy grzejne i czujniki temperatury, a na jej wierzchu pokrętło regulacyjne. W droższych wersjach może to być elektroniczny programator lub moduł oszczędnościowy.

Obieg wymuszony lepszy niż naturalny

W grzejniku konwektorowym z obiegiem naturalnym zimne powietrze wpływa przez dolne otwory i po ogrzaniu wypływa przez górne. W efekcie powietrze ogrzane gromadzi się na górze pomieszczenia, a chłodniejsze przy podłodze, co – zwłaszcza w łazience – jest zjawiskiem niepożądanym. Pod tym względem lepszy efekt dają grzejniki z obiegiem wymuszonym, czyli wyposażone w niewielki wentylator. Zasysają one zimne powietrze z góry, a ogrzane – tłoczą przez otwory – umieszczone w dolnej części obudowy. W rezultacie ciepłe powietrze przepływa od dołu pomieszczenia ku górze, zapewniając lepszy, bardziej komfortowy rozkład temperatury w ogrzewanym pomieszczeniu.

Promienniki

Oprócz stacjonarnych grzejników konwektorowych w łazienkach instaluje się czasem płytowe grzejniki promiennikowe. Elementem grzejnym są w nich emaliowane płyty z nadrukowanym, posrebrzanym obwodem grzejnym, który chroniony jest przez ażurową osłonę.
Odmianą grzejników promiennikowych są urządzenia z płytą marmurową, w których grzałkę zatopiono w macie ceramicznej przymocowanej do płyty od strony ściany. Mają one tę zaletę, że marmur akumuluje ciepło, a potem oddaje je jeszcze długo po wyłączeniu grzejnika.

Elektryczne drabinki

To szczególne grzejniki, które – oprócz ogrzewania pomieszczenia – mogą służyć jako wygodne miejsce do suszenia ręczników i drobnych elementów garderoby. Dlatego często nazywa się je również suszarkami łazienkowymi.
Ze względu na stosunkowo niewielką moc mogą być używane raczej jako ogrzewanie uzupełniające, a nie podstawowe. Grzejniki tego typu mają różne kształty i wymiary uzależnione od konstrukcji i mocy elementu grzejnego. Z wyglądu są bardzo podobne do grzejników drabinkowych podłączanych do instalacji wodnych centralnego ogrzewania i często z nimi mylone.

Jak dobrać wielkość grzejnika

Najlepiej, jeśli zostanie ona wyliczona w projekcie z uwzględnieniem takich czynników, jak:

-izolacyjność przegród budowlanych oraz szczelność okien i drzwi 
-średnia temperatura zewnętrzna;
-oczekiwana temperatura wewnętrzna.

Często jednak, zwłaszcza gdy sposób ogrzewania zmienia się podczas remontu lub grzejnik dobiera jako uzupełniający, kiedy w łazience jest za zimno, potrzebną moc określa się w sposób uproszczony. Przyjmuje się, że zapotrzebowanie na ciepło w łazience wynosi od 70 do 100 W/m² ogrzewanej powierzchni, przy założeniu, że pomieszczenia mają wysokość 2,5 m.
W przypadku grzejników drabinkowych dobrze jest przewidzieć pewien zapas mocy (czyli przewymiarować grzejnik) ze względu na ograniczenie emisji ciepła spowodowane przez suszące się ręczniki. Po uwzględnieniu tego zapasu zapotrzebowanie na ciepło do ogrzania łazienki wynosi średnio 90-120 W/m². Grzejniki elektryczne są zwykle wyposażone w dwustopniową (lub płynną) regulację mocy i termostat. To pozwala regulować ilość ciepła emitowaną przez grzejnik wraz ze wzrostem zapotrzebowania na nie, czyli pośrednio wraz ze zmianą temperatury zewnętrznej. Produkowane są modele grzejników ze wskaźnikiem pracy, ze wspomagającym wentylatorem, a także przystosowane do współpracy z programatorem. W grzałkę elektryczną mogą być wyposażone również takie grzejniki łazienkowe, w których czynnikiem grzewczym jest woda. Grzałka może mieć moc od 400 do 1000 W, co pozwala dogrzać łazienkę w okresach, gdy ogrzewanie wodne jest nieczynne, na przykład wiosną lub jesienią.

Gdzie zamontować grzejnik

Stacjonarny. Grzejniki instalowane w łazience na stałe muszą być mocowane w odpowiedniej odległości od wanny lub brodzika. Najlepiej w tak zwanej III strefie ochronnej, czyli co najmniej 60 cm od krawędzi wanny lub brodzika. Jeżeli chcemy umieścić je bliżej – w II strefie – muszą mieć tak zwaną podwójną izolację. Instalowanie grzejników bezpośrednio nad wanną – w strefie I lub 0 – jest zabronione. Zgodnie z przepisami obudowa grzejnika łazienkowego zamontowanego w III strefie powinna zabezpieczać go przed wodą kapiącą z góry (IP X1). Natomiast grzejnik zainstalowany lub ustawiony w strefie II musi mieć ochronę przed bryzgami wody (IP X4). Tyle przepisy. Zdrowy rozsądek nakazuje jednak, by grzejnik przeznaczony do łazienki zawsze miał obudowę bryzgoszczelną i podwójną izolację oraz był instalowany możliwie daleko od wanny czy brodzika.
Wszystkie grzejniki stacjonarne powinny być mocowane na ścianie w odstępie kilku centymetrów, ułatwiającym oddawanie ciepła. Zwykle sprzedawane są w komplecie z odpowiednim stelażem.
Przenośny. Ustawienie grzejnika przenośnego w łazience może stwarzać większe zagrożenie porażenia prądem niż zainstalowanie w niej grzejnika stacjonarnego. To dlatego, że urządzenie dostosowane do pracy w III strefie może zostać przypadkowo przesunięte do strefy II o zwiększonym zagrożeniu. Skutecznym zabezpieczeniem przed taką ewentualnością może być na przykład odpowiednio krótki kabel, uniemożliwiający przestawienie w pobliże wanny grzejnika, którego obudowa nie ma II klasy ochronności. Typ obudowy oraz izolacji urządzenia jest podany na tabliczce znamionowej lub w instrukcji obsługi.
Od chwili wejścia Polski do Unii Europejskiej wszystkie urządzenia elektryczne, a więc i grzejniki, muszą być zgodne z międzynarodowymi wymogami bezpieczeństwa, co jest oznaczone znakiem CE umieszczonym na grzejniku lub na jego tabliczce znamionowej.

Odpowiednia instalacja i zabezpieczenia

Ze względu na występujące w łazience zwiększone zagrożenie porażeniem prądem elektrycznym układane w niej obwody elektryczne muszą być chronione wyłącznikiem różnicowoprądowym na prąd różnicowy nie większy niż 30 m. Muszą tu być też wykonane tak zwane połączenia wyrównawcze łączące wszystkie stałe elementy metalowe, w tym także armaturę, ze sobą i z uziemionym przewodem ochronnym. Grzejniki stacjonarne mogą być przyłączone na stałe w puszce instalacyjnej lub zasilane z gniazda wtyczkowego. Przenośne, z wiadomych względów, podłącza się do gniazda. Gniazda wtyczkowe zamontowane w łazience muszą mieć obudowę hermetyczną i styk ochronny (bolec). Należy je umieszczać nie bliżej niż w III strefie ochronnej, czyli w odległości co najmniej 60 cm od krawędzi wanny lub kabiny natryskowej. Jednofazowe obwody elektryczne instalowane w domach mieszkalnych są dostosowane – podobnie jak gniazda wtyczkowe – do obciążenia prądem o natężeniu 10 A. Można więc przyłączać do nich grzejniki o mocy do 2 kW. Zaleca się, aby większe odbiorniki prądu, do których należą także grzejniki, miały oddzielne obwody zasilające. Projekt i wykonanie instalacji elektrycznej zasilającej grzejniki w łazience, podobnie jak wszelkie inne prace przy instalacji elektrycznej, powinno się powierzyć elektrykowi z uprawnieniami.

Automatyczne sterowanie mile widziane

Grzejniki z programatorem lub modułem oszczędnościowym są godne polecenia, zwłaszcza ze względu na oszczędne zużycie energii. Programator elektroniczny umożliwia utrzymanie temperatury w łazience na wymaganym poziomie, zależnie od potrzeb. W tych porach dnia, kiedy domownicy często korzystają z łazienki, temperatura zostaje podwyższona do poziomu komfortowego, natomiast w czasie ich nieobecności oraz nocą obniżona jest o kilka stopni, do poziomu ekonomicznego. W czasie dłuższych przerw w korzystaniu z łazienki (na przykład podczas urlopu) programator może utrzymywać temperaturę na dużo niższym poziomie, na przykład +16°C, aby chronić pomieszczenie przed zawilgoceniem. W podobny sposób – włączając grzejnik na większą moc w godzinach użytkowania łazienki i obniżając temperaturę w czasie, gdy mieszkańcy są poza domem – steruje grzejnikiem także moduł oszczędnościowy.

8 komentarzy: